Σάββατο 31 Ιουλίου 2010




«Ο ΤΑΫΓΕΤΟΣ ΠΟΥ ΠΛΗΓΩΣΑΜΕ»
Τον Αύγουστο του 2007 ο Ταΰγετος παραδόθηκε για άλλη μα φορά στις φλόγες। Αυτή τη φορά η καταστροφή ήταν μεγάλη. Χιλιάδες στρέμματα δάσους καταστράφηκαν ενώ τα χωριά του Ταϋγέτου που από τη δεκαετία του 80’ γνωρίζουν την εγκαταλείψη, βρίσκονται κοντά στην πλήρη «εξαφάνιση» τους. Τρία χρόνια μετά και τα σημάδια της καταστροφής παραμένουν. Για κάποιους και κυρίως για τους κατοίκους του Ταϋγέτου τα σημάδια αυτά τους συντροφεύουν κάθε μέρα. Για άλλους αποτελούν μια άσχημη εικόνα που αποφεύγεται επιμελώς από τουριστικούς οδηγούς και projects που αφορούν την ανάπτυξη της Μεσσηνίας. Το βουνό όμως είναι συνυφασμένο με τη πολιτιστική μας ανάπτυξη και αν οι «φορείς» το ξέχασαν δε σημαίνει πως αυτό δεν υπάρχει. Ο Ταΰγετος που πληγώσαμε παραμένει εδώ , αγκαλιάζει τη πρωτεύουσα της Μεσσηνίας και δεσπόζει από όλες τις μεριές του νομού μας σαν «έμβλημα». Και όμως ο Ταΰγετος δεν έγινε σήμα κατατεθέν της Μεσσηνίας ποτέ, δεν έγινε μήτε δρυμός αντιθέτως «φιλοξένησε» για πολλά χρόνια τα «σκουπίδια» της πρωτεύουσας της. Αρκετοί φίλοι του βουνού πραγματοποίησαν αναδασώσεις και αρκετοί τον επισκέπτονται από τη πρώτη ημέρα που γνώρισε την «απόλυτη» καταστροφή. Σε αυτούς ανήκει κα η δική μας «συντροφιά», τριών μαθητών και τριών καθηγητών, κάτοικοι αυτού του νομού. Με το βίντεο που δημιουργήσαμε θέλουμε να θυμίσουμε…॥ αλλά κυρίως να «σκορπίσουμε» ελπίδες πάνω από τις στάχτες της μεγάλης πυρκαγιάς και της πολιτικής ανευθυνότητας και της έλλειψης «σχεδιασμού» που έπληξαν και πλήττουν το φυσικό πλούτο που απέμεινε στο Ταΰγετο.

Ομάδα παραγωγής βίντεο: Σταυρούλα Χριστακοπούλου, Αλεξάνδρα Τουρλομούση, Αγγελική Γιαννακοπούλου, Λάσκαρης Γιάννης, Κωνσταντόπουλος Νίκος, Γιαννακοπούλου Νίκη।